Waar worden we gelukkig van?
Voor de meeste mensen is het zo dat werk een verplichting is. Zo zijn ze hun hele leven vanaf klas 1 (nu groep 3) bezig om een goede cv op te bouwen zodat ze de juiste baan hebben met genoeg inkomsten en natuurlijk “status”. De vraag is: Worden we daar gelukkig van? Kijkend, ‘s morgens naar rechts en links in de file of op het perron, krijgen wij toch veelal de indruk dat “geluk” niet echt aan de orde is. Ons idee is dat werk wel degelijk een essentieel onderdeel van het bestaan is. Bijdragen, andere mensen helpen en dienstbaarheid zijn… allemaal aspecten die in werk zitten.

Levensdoel
Ook het financiële aspect is reëel. Wil je ooit die wereldreis maken of je kinderen een bepaalde opvoeding geven, dan zal je daar toch ook inkomsten voor nodig hebben. Het is overigens volgens ons nog sterker. Werk kan ook bijdragen aan je persoonlijke ontwikkeling en bijvoorbeeld aan allerlei sociale relaties. Werk draagt ook vaak bij tot het realiseren van je levensdoel. Het is dan essentieel om te proberen er achter te komen wat dat doel is, anders kom je er niet. En het mooie van het leven is dan ook: genieten. Of van de weg er naar toe, of beter nog: van het op weg zijn naar.

Programma loslaten.
De sleutel tot geluk is dat we ons bewust worden van het feit dat we altijd vrij zijn om te kiezen hoe wij op een situatie reageren; om te kiezen welk gevoel we willen hebben. Het is niet iemand die of iets daar buiten dat, ons iets aandoet, het is alleen maar de wijze waarop wij onze hersenen hebben geprogrammeerd of in de loop van ons leven geprogrammeerd hebben gekregen om op een bepaalde manier te reageren op uitwendige situaties. Wat we nodig hebben, is dus ons oude programma loslaten. Een term die velen inmiddels bekend voorkomt, is ‘Ego’. Bij het ITIP (instituut voor mensen die gehoor willen geven aan hun diepste wensen en beste weten en voor mensen die bezield en ontspannen wil leren leven en werken) bekijken ze het anders en zien geluk als fenomeen dat ons in de weg staat. Gaandeweg is dit een heel komisch fenomeen. Namelijk: het ontstaansmoment van Ego is zo ergens rond je 2e levensjaar (Terrible two’s). Het is echt af en toe hilarisch om te zien hoe 2-jarigen met sommige dingen omgaan.

Beweeg, leef en groei
Geen wonder dat Boeddha vaak glimlachend wordt afgebeeld. Als hij nog zou leven, zou het waarschijnlijk toepasselijker zijn dat hij onbedaarlijk zou lachen om onze zelf gecreëerde drama’s. Maar nee, hij is een meester die onze strijd volkomen begrijpt, die het zelf ook heeft meegemaakt en weet hoe bedrieglijk het spel lijkt dat in wezen zo eenvoudig is. Hij lijkt ons te zeggen, met heel veel liefde en ongelooflijke welwillendheid: wees zacht voor jezelf, ontspan je en accepteer het leven zoals het komt. Maak je geen zorgen, wees gelukkig. Schep vreugde in het leven, vier het leven en onthoud: jullie zijn allemaal Boeddha’s, die proberen te doen alsof je het niet bent.

Wees vooral in het NU: zuiver, aandachtig en liefdevol. Maak het leven zo dat je veel dingen doet die je leuk vindt en die bij je passen. Werk aan geluk.

Maakt geld gelukkig?
Deze vraag lijkt een inkopper. Toch is het minder makkelijk dan het op het eerste gezicht lijkt. Hoe vooruitstrevend bepaalde leraren ook zijn in hun gedachten over hoe de perfecte liefdevolle wereld er ook uit zou zien, er zit nog heel lang een vorm van geld in. Wij kunnen echt niet zonder geld. Op een bepaalde manier heeft het ook enorm bijgedragen aan ons leven.

Afhankelijk bestaan

Als je ‘s morgens opstaat, jezelf doucht, een kop koffie drinkt en een ontbijt nuttigt, dan heb je inmiddels te maken gehad met duizenden mensen die jouw acties mogelijk hebben gemaakt. Mensen van over de hele wereld. Je bed wordt bijvoorbeeld gemaakt van hout in Australië, opgebouwd uit onderdelen uit verschillende landen. Los van de fabrikant en de winkelier waar je het hebt gekocht, hebben alle medewerkers van die organisatie deel uitgemaakt van de vervaardiging van dit ene bed, plus de leveranciers van de onderdelen, de transportmedewerkers die het naar je huis hebben gebracht, de bankmanagers die al die bedrijven gefinancierd hebben, de zakelijke dienstverleners zoals accountants, personeelsmanagers en ander personeel. Zij hebben allemaal ouders, die vaak uit andere landen komen en ze zijn door verschillende oorzaken aangekomen bij het moment waarop ze ongeveer zes jaar geleden een rol gingen spelen bij het bouwen, verkopen en bezorgen van dit ene bed. Wat is de stroom die dit mogelijk maakt? Inderdaad: geld.
Geld is op een bepaalde filosofische manier gewoon te zien als levensenergie. Geld staat ook voor waarde. Salaris vertegenwoordigt die waarde. Natuurlijk in een kader gezet door de markt, mag je binnen die kaders gewoon vragen wat je denkt dat jij bijdraagt. Vaak zullen dan de persoonlijke omstandigheden bepalen wat je nodig denkt te hebben qua salaris. In onze beleving is dit in Nederland vooral een keuze, veel meer dan een bepaalde noodzaak. Hier wordt het praktisch: een bepaalde baan vertegenwoordigt ook een bepaald inkomen (waarde).